Çaste poetike me poeten;-Valbona Pasha KORDHA

Dritë e fshehur

————————–

Rri zgjuar në heshtje,

dhe më duket sikur nata frymon brenda meje.

Jo më si terr,

por si një dhomë e gjerë ku mendimet ndalen,

shtrihen, dhe pastaj treten ngadalë

si hapat mbi rërë.

Mësoj të mos kërkoj fjalë,

as përgjigje,

veç të dëgjoj rrjedhën e padukshme

që më çon drejt një qetësie tjetër.

Është e çuditshme si shpesh

errësira mban më shumë dritë

se çdo agim.

Dhe aty, mes asgjësë,

më ndriçon një qetësi e fshehur

që s’është as shpresë, as humbje

veç një prani e thjeshtë

që më mëson të jem.

/QendraPress/