Çaste poetike me poeten;Katerina BARBIERI

Emigranti

———————————

Ika,o vendi im ,ika,

me kujtime plot ne gji,

ika e vrare dhe e brengosur,

por një dite, un prapë do te vij

Ika ,vendi im I dashur,

lashë nga pas femijerine,

lashë, një pjese te zemrës time,

lashë qytetin dhe shtëpinë

U mundova te mbaj lotët,

por ato shkonin rreke,

se lumi jo,s’ndalon valën,

për te shtrenjtin tone atdhe

Shikoj udhët me kujdes,

i kujtoj me nostalgji,

nga avioni te përshëndes,

Mirupafshim ” Nene Shqipëri “!

———————————–

Shtatori

————–

Sa te dua vjeshta ime,

ëndrra zjarr mi mbushte parqet,

qielli derdhte turbullime,

shtigjesh hëna ,ndukte faqet

Ikën koha, shkrihet jeta,

moti fiket e ndizet si zjarri

ëndrra vyshket porsi gjethja,

shtigjesh ,udhësh ,tretet malli

Toka dremit nen jorgan te arte,

moti I gjithë mjegulluar,

vjeshta dorën zgjat nga lart,

ne krife te saj ,ëndrra rri zgjuar

Ikën zogjtë larg e mërguar,

dhe foleja mbeti bosh,

kur te vije pranvere e uruar,

bleron natyra ne çdo qosh!

/www.QendraPress.com/