Çaste poetike me poeten:Luiza Furtuna AGOLLI

Kurbeti ..

—————-

Kur u nisa për ne kurbet !

Ishte nate Gushti eq s’ harrohet përjetë ,

kur vendosa te ikja ne kurbet !

I rende qe ky vendim , për nënën

si thike me ranë ne zemër , lotët e saj ne sy !

Nena qante e nuk besonte ,

kur i’ dhashë lajmin e shkrete ,

qe unë po nisem ne kurbet !

Buza me dridhej e zëri me mbytej,

shpirti ne pafundësitë e hidhërimit zhytej !

Nena e trishtuar , pa reshtur lotonin,

dhe kurbetin e zi , pa pushim e mallkonte !

Mos shko o bije ne kurbet ; me tha ,

se kjo rruge e largët , ne veç na ndanë !

Qëndro këtu me mua, nuk dua pasuri ,

se pasuria ime , o bije je vetëm ti !

Te kam bije te vetme , me tha me gjysme zëri ,

ti për mua je drita e syve , pa ty me mbulon terri !

Jeta ime pa ty , s’ do te ketë aspak kuptim ,

ashtu sikurse nata , po te mos kishte agim !

Qëndro këtu me mua , mos me lere o bije ,

se mungesa jote , për mua është e vështirë !

Po le ne shtëpi nënën te mjere ,

duke pritur ter ankth , trokitjen tende ne dere !

Dielli c’ do dite do te linde , por s’ do te me ngrohe

aspak, se zemra ime o bije , për ty do te jete

ne merak !

Largësia dhe brenga jote ,

do te me robërojë !

Do kalojnë dite , muaj dhe vite , e mall

për ty o bije , po mase do te me rritet !

Ti larg do jesh , atje ne te ziun mërgim,

ndërsa unë ne prag te derës , do te pres

me pa durim !

Te kesh kujdes o bije , ngado qe do te shkosh ,

se nuk është e lehte , ne toke te huaj te jetosh !

Ne qiell ranë ca yje mbi toke u shuan ,

po lotët e nenës , aspak nuk ndaluan

kur mëngjesi agoi , çantën ne sup e hodha ,

me plot mall e dhimbje , rrugën mora

nënën pa durim prisja ta përqafoja !

/www.QendraPress.com/