Çaste poetike me poeten:Violeta Zogaj TELAKU

Të lutem, vargu im

—————————-

Iu luta vargut sot

Si asnjëherë e asnjë mot

Me zgjo nga gjumi I hershem

Ardhë nga ofrimi vjeshtor

Nga I thekshëm ftohtë e mëngjes mjegullor

Më zgjo I thash vargut e eja bredhim bashkë

Le te rrjedh vargu im pa asnjë trishtim

E le të flas, nëse ka nevojë edhe te bërtas

Le të flas qoftë për ftohtin e hershëm

Kopshtin e molisur

Pemën e degdisur

Gjethin e zverdhur

Shiun rrëke derdhun

Fol vargu im e mos ngurro

Hidhu në qafë ti kujtdo

Për të mirë a për tê keq

Ke të drejt ti kritiko

Për farëmirin që pak ka mbet

Apo pjellën e keqe

Që druaj as dheu se tret

Ani, në fund të fundit

Secili e ka emrin e vet

Shkruaji xhunglës

Jo asaj kafshërore

Shkruaji kësaj

Të pazëvendësuarës

Kësaj njerëzores…

Shkruaji edhe tokës

Që shkelim me këmbë

Tokën e gjorë që njeriu e tremb

Duke menduar për ne,

Se njëri tjetrin do ta hamë me dhëmb

Për qiellin e kaltër

Dhe retë e bardha

Që shpesh nê të ndryshme fytyra ato figurojnë

Dhe nê më të dashurit tanë

Ato na ngjasojnë

Vargu le të rrjedhe e le të flas

Ti kujtojmë Mike dhe mik

Për sofrën, për ujin

Për bukë edhe krip

Të shkruajmë e të flasim

Për doke e tradita

Për fisnikëri e bujari

Për trojet tona të bekuara

Kudo ndër shqiptari

Për të cilat troje

Të gjithë na e kanë zili

Të flasim me ëmbëlsi

Për të mirën dashuri

E me ngulm ta kundërshtojë e dënojmë

Të zezën tradhti!

Leta

16.09.2024

/www.QendraPress.com/