Çaste poetike me poeten;Zoica Gjolla POPI

Mos më lërë të vetme

———————————–

jo të ngratë plot me derte

zërin kur ta dëgjoj

pikëllim shpirti do pikojë.

Sytë kadifenjtë kur ti shikoj

as dritë e diellit s’do ndalojë.

Prekmi gishtërinjtë

shtërngoma dorën

mbetur e ftohtë

si mbi dëborën.

Thëngjillin e dashurisë

i lutem lotit mos ma shuaj

ah sa dua të mos vuash

aq sa dua të ti mbledh

prapa malit do ti hedh.

Veç me një lule që më sjell

si ta bëj shpirtin pranverë?

e këputur plot aromë

s’mund të dehem,besomë.

Në prehrin e verës

lule dele plot kam mbledhur

si mundem ti bëj kurorë

të përkëdhelem kot së koti

nga një shikim i pahedhur

i mbyllur, i qelqtë mbetur?

Dil nga vetja,o Njeri

jeto jetën tënde ti

pranë teje do të mbetem

le të vyshkem,le të tretem.

/www.QendraPress.com/