Çaste poetike me poetin;-Gazmend BEQAJ
BORXH I JETËS
Në tunelin e ankthit e pritjes
që ngjallë shpresë për jetë
tingujt zhurmues te pajisjes
sikletshëm gërshetohen
si një britmë e mbytur
me heshtjen
që si humnerë përpinë
krejt shkëlqimin e kohës së jetuar
frikshëm të ngatërruar
me mbretërinë e errësirës
të çastit të pajetuar
si një pendim i jetës
borxh ndaj vetës
/QendraPress/
