Çaste poetike me poetin;-Namik SELMANI

Rrugëtimi parajsor i Nënë Nijes

——————————-

Shkoi Nëna

Në një muzg dite që fsheh ninulla, këshilla,

Me shpresën se do të jetë më i bukur agimi.

Nga duart e saj

Dhe atje mes luleve heshtojnë rrufetë te Lugina

E në ditëmungesën e saj

Çelin e riçelin petale zambaku e trëndafili.

4.

Shkoi Nëna

Ajo, pëllëmborja

që ëndërronte jetë nën muzgjet në Gjakovë

E qëndistarja e yjeve që bashkoi ëndrrën tonë

Ajo

Kapitenia që s’u ankua për dhimbje

Tani

Cingërima e telefonit hesht

Rrugë pa hapat e saj

na duket më e shkretë, më e ftohtë

Në të bashkojmë ditëndarje e ditëlindje.

Shkoi Nënë Nija

E ne mbetëm këtu sylotuar e duardridhur.

Me sytë e lutshëm kah qielli.

Oh, na jep këshillën tënde fjalëndritur

Të mos jemi të kallur a si zezona!

Po nesër????

Ç’do të bëjmë pa kuvendin më fjalët margaritarë?

Ah,

do të dërgojmë një hënë kujtimesh mbi varr.

Gjakova do të ketë një dritë më pak

Kurbeti do të ketë një prag që pret një hap.

Tani nënë Nija

po thur të tjera tantela në Portat e Parajsës

Në pragje

ka mbetur dora e zgjatur e rrudhur, e malluar.

Fjalëëmbla

na rizgjohet në Çarshi pranë vatrës.

Na la

pas një shpirt të madh, të trëndafiluar.

Dhe Gjakova

zvogëlohet para asaj madhështie

Bëhet si filxhani i gjerbuar në kohën e ndarjes.

Shkoi nënë Nija

në horizonte ku ka aromë shenjtërie.

Për të na bërë

kalorës me kujtimin e saj drejt të ardhmes.

Boston, 5 janar 2025

/www.QendraPress.com/