Çaste poetike me poetin:- Nexhbedin BASHA

MOS VONO TI LULE

PRILLI…

—————————–

Sapo vonohet kjo pranverë,

Blirët u qullën nën borën flokë-flokë,

Me një çadër të vjetër të prita atëherë,

Nën hijen e gjetheve të pemëve në qytetin alpin si tekanjoz.

Ti ikje rrugës së Zallit lojcake…

Dhe flokët tundje në erë si mesazh,

Dashuria jonë nuk ishte endacake,

Por, qelibar e ndër pranvera unë ndjek një mirazh.

Të ndjej si sytë e ballit që shohin larg,

Së bashku kemi ndarë një jetë e syrin ma shkel…

Jemi përplasur me dallgët në stuhi e vapë,

Si dy miq kuvendojmë me retë.

Si plis me rrënjë do mbetesh ti pranverë,

Ende e ndjej erën e jodit në det,

Si gurskalitës do latohesh ti ëndër e murme,

Me vete kam marr aromën e luleve në bjeshkë,

/QendraPress/