Çaste poetike me poetin;-Sabit RRUSTEMI

BOTA QË S’U SHIJUA MJAFTUESHËM

—————————————————–

(MuRait, në një ditë të veçantë të pasjetës së tij, si sprovë për ta rikujtuar në një variant të ri)

I

Shkrimtarit emblematik të Prishtinës

i iku dita me pamjet e vjedhura

nga dora e një hajni

Rrugës që zbriste tek sheshi

pa një çantë dore mbet

pa idhuj, pa notes

e … edhe pa tekst

Një botë e paparë

e krijuar për mijëra e mijëra vite

sa hap e mbyll sytë

u tret

E lëshoi toka pa britmë

Në ç’kantë bërlloku

a çufrajë parku përfundoi

ajo pamje varri e Sadek Hedajatit

Po fotografitë me gjurmët e Kafkës

shënimet e përdtishme

ai filxhan i kafes

Vendet nga ec përditë

idhulli ku është ndalur

Apo e dashura e tij

e ngrirë në një stacion treni

ku do t’jetë degdisur

Rrudhë supet kalimtari

që ngjeshë nën sholla

mijëra fije bari

II

E – express-ot me radhë

në kafenenë para teatrit

nuk e kthjellojnë

Vetëm brengat

së brendshmi e mjelin

cigaret e bëjnë shpuzë

në taketuke

Policët sa nuk qeshën në zë

kur i a morën deklaratën

Si dëshmi identiteti

vërtetim t’ përkohshëm i lëshuan

për nisjen e hetimeve

Po kjo s’e ngushëlloi

mësa nata që iu kthye

krejt e zbrazur

me mungesë të dashurish

e skica vargjesh

Çdo t’i thoshte nesër Sadek Hedajati

si do t’ia dëshmonte përkushtimin

Po Kafkës

Ah …

Ai as që do ta dëgjojë

mësa të dashurën

Mbylli sytë

për t’i kërkuar përmes ëndrrës

Një zhurmë nate

e la dhe pa ëndrra

Mëngjesi

e nxori në të njëjtën rrugë

për ditë me radhë

Hajni i një dite më parë

lëre që nuk la kund gjurmë

po as përmes ndonjë pusulle

nuk e ngushëlloi

Arkeologëve të së ardhmes

do t’iu duhen qindra vite hulumtime

për ta shpërfaqur në publik

botën e një Njeriu

që s’u shijua mjaftueshëm

(Prishtinë, 22 Korrik 2009 – Zhegër, 7 qershor 2025)

/QendraPress/