Çaste poetike me poetin;Bekim KELMENDI

Muzgmbrëmja sonte prapë më zuri

————————————————

Afshëm e përbotshëm në përqafimin tënd

Ndjeva që mendja mu bë erë, furi

Sakaq u ndjeva prap i rinuar si adoleshent

Pastaj tu luta ashtu nën përqafim

Të më falësh për të fundit herë

Një të vetëm , një të vetëm vallëzim.

Dhe filloi vallëzimi ynë në plotni

Yjet e natës na kishin rrethuar

Aq shumë shkëlqenim ne të dy

Aq sa edhe armiqtë na kishin zili.

Ah, në çdo hap, valsi na sillte një kujtim

Tërë ato takime nën të ëmblin përqafim

Si dy të rinjë të dalldisur në botën e paanë

Përfunduam vallëzimin dhe asgjë nuk thamë.

Pastaj si dy silueta u tretëm në rrethin yjor

Në galerinë e artit ngelëm si frymëzim

Duke kujtuar me ëndje të fundit vallëzim…

/QendraPress/