Çaste poetike me poetin:Gëzim AJGERAJ

FQINJËSIA ME SATANËN

—————————————

Nga përtej gardhi ky fqinji im

me shajkash e gjarpër mbi kokë

ka njëzet vjet që hije m’i bën diellit

e lutet përditë për mortin tim

sikur s’u ngop qe njëqind vjet me gjakun tim

që ma piu ditë e natë, e me

eshtrat e mi ndërtonte kalanë e

hierarkisë atje mbi Kalamegdan

sikur s’i mjaftojnë ato qindra mijëra varre

që m’i mbolli kodrave, fushave e maleve

kullave e oborreve të mia e me

dhimbjen time ngriti të gjitha perandoritë

e krimit të pandalshëm shekullor

As rrita e ndërprerë në gjysmë

e fëmijëve në varre plot

pleqve e plakave, të rinjve pa rini

nënave e motrave plot plagë e dhimbje

As ato varreza masive që i ngriti

në Batajnicë, në Rashkë e ujërave të Danubit

në Nish, Kurshumli apo edhe gjithandej

tokës së përgjakur Dardane

Dhe përsëri ulërin bisha e Kalamegdanit

e këndon orë çast himnin e krimit mbi shqiptarë

Kam njëzet vjet që hap e mbyll varre, e shumë

ende të hapura në pritje të të zotit

Kam njëzet vjet që bisha me krrokamën e korbit

nga andej përtej gardhit ndjell mortin tim

dhe assesi ta kuptojë këtë racë njerëzore

me shpirtin e egër prej bishe

Medet ç`fatkeqësi për mbijetesën time

me fqinjin satanik përtej gardhi…

/www.QendraPress.com/