E diela e 7 poezive dhe 7 poeteve:Afërdita HADAJ

Ty të thirra babi

————————-

Në djep të dy motra

fati na dënoi.

Babanë biologjik

ushtar e kërkojnë.

Skaloi një vit

erdhi lajmi zi

Babi na ish vrarë

nga një plumb në gji.

U vra, a e vranë

për ne qe mynxyrë

Komandantët than

U vra në detyrë.

Pastaj nisën vuajtjet

si kalavar i gjatë

Për ne, dy jetimet

për nënën e ngratë.

Në djepe ngarkuar mua seç më mori

Do ta linte derën

ashtu ish zakoni.

Iku duke qare

me kuje, u bë vrer

Se vajzën e madhe

la në atë derë.

Kaluan dy vite

nënën, e martuan

Prapë me mblesëri

malit e kaptuan.

Fati jon e deshi

ish njeri i mirë

I vuajtur i hequr

kish pas fatin tim.

Më mori në krah

dhe më përqafoi

Ti je djalë i babit

kështu, më pagëzoi.

Më rriti me halle

por me dhembshuri

isha vajzë e par,por djalë më thosh ai.

Një tufë fëmijë

erdhën prapa meje

Prapë pekule tijë

isha dhe atëherë.

E desha kaq shumë prindin tim të dytë

Më rriti më martoi

u gëzua me një nip.

Mirëpo fati zi

sqe në anën tonë

Një sëmundje rëndë e mori përgjithmonë.

Iku shumë i vuajtur

I lodhur pa mas

Na la shtat jetimë

dhe vuajtjet mamasë.

Babai im i dashur

shpirt më tbukur ska

më dhe emrin bijë

un të thash baba.