E diela me poetin :Sahit Osmani

Lakmisë ia preu rrënjët

—————————————————-

Brenda kufijve të vetvetes shpalosi gjithçka

me mendjen e ndritur hapi shtigje të reja

dhimbje e vuajtje i vuri në shtysën e kohës

lakmisë ia preu rrënjët kur vdekja kish kulmuar

tejkaloi kufijtë e vetvetes që e mbanin mbyllur

me xhevahirët e mendjes vezullon e pastër

e pamasë dhe e pafund me forcën e saj

tërheq si me magji, dhimbjen e vuajtjen

i kthen në dashuri