E hëna poetike me poeten:Elona POZHEGU

Shiu

————————-

A të kujtohet kur fjeta e shtrirë në buzë

pikla shiu shtoheshin mbi gurrën e lotëve.

Më vjen të fle në gjumë të gjatë

afër luleve të etura kërkonin shtrëngim.

Vështrimi yt i ngulur në shpirt

rrënonte botën në kujtesë të dashurisë.

Zymtia e kohës dërgon engjëjt e lartësisë

me veprën alegorike të poezisë sime

ku të shtrijnë mbi lumin e qytetit.

&   &   & 

Trupi nuk hesht

————————————-

Vallëzoj edhe kur soditëm në goditjet e qepallave tua.

S’po më thërrmohen ëndrrat.

I mbledh krahët e thyer dhe prapë vallëzoj.

Lërmëni të shkrihem.

Gabimi më ka gris fustanin e së ardhmes

Me lëvizjet e shpirtit ku zhveshur vazhdoj

Trupi që nuk hesht luhatet për qiell.

Hapat do i çjerr.

Ashtu ndjenja e zemrës ma do, vallëzoj!

Telat e jetës u drodhën në melodi

Në lotët e tingujve po mbytem

Përkundrazi ndjehem e lumtur që jetoj.

Elona POZHEGU