ËSHTË KOHA E FUNDIT PËR TA SHKATËRRUAR ZINGJIRIN E KOLABORATORËVE NË KOSOVË!!!-Shkruan; Gëzim AJGERAJ,shkrimtar me famë dhe  analistë.

Hallka zingjirore e kolaboratorëve të Serbisë në Kosovë – një analizë filozofike mbi tradhtinë e maskuar

Kosova, si një shtet i vogël por me një histori të madhe përpjekjesh dhe sakrificash për liri, përballet sot me një rrezik të padukshëm, por tepër të rrezikshëm: infiltrimin e strukturave kolaboracioniste, të lidhura drejtpërdrejt ose tërthorazi me Serbinë, në sferat politike, mediatike dhe shoqërore të vendit. Këto struktura, që shpesh veprojnë në heshtje, përfaqësojnë një hallkë zingjirore të ndërlidhur interesash të huaja dhe përfitimesh personale, që minojnë themelet e sovranitetit të Kosovës.

Ky fenomen nuk është vetëm një problem politik apo juridik. Ai është një çështje e thellë etike dhe filozofike, që kërkon trajtim serioz përmes analizës së natyrës së pushtetit, tradhtisë dhe përgjegjësisë qytetare.

1. Zingjiri si metaforë filozofike e pushtetit të fshehtë

Metafora e “zingjirit” nuk është vetëm gjuhësore – ajo ka një domethënie të thellë filozofike. Kjo strukturë e ndërvarur kolaboracionistësh vepron si një organizatë e heshtur dhe e koordinuar që mban të lidhur individë me qëllime dhe interesa të përbashkëta: nënshtrimin dhe dobësimin e shtetit të Kosovës për llogari të Serbisë.

Filozofi francez Michel Foucault e përshkruan pushtetin si një rrjet që operon në mënyrë të shpërndarë, jo vetëm nga institucionet zyrtare, por edhe përmes diskursit, dijes dhe perceptimit publik. Pikërisht këtu qëndron rreziku më i madh: kolaboratorët nuk vijnë gjithmonë me uniforma ose flamuj të huaj – ata shfaqen si gazetarë, analistë, politikanë, akademikë, që formësojnë mendimin publik sipas interesave të atyre që dikur e kanë pushtuar këtë vend me tanke, e sot përpiqen ta pushtojnë me narrativa dhe ndikime të padukshme.

2. Hallka që “nxjerr kokën”: Epifania e së fshehtës

Kur thuhet se “hallka veç sa ka nxjerrë kokën”, flitet për atë moment kritik kur e fshehta nis të zbulohet. Në filozofinë ekzistenciale dhe hermeneutike të Martin Heidegger, e vërteta është ajo që dalëngadalë del në dritë, çka ka qenë e fshehur zbulohet përmes proceseve të interpretimit dhe reflektimit.

Ngjarje të fundit në Kosovë – si arrestimet e disa individëve me dyshime për lidhje me strukturat e Serbisë – janë pikërisht këto momente epifanike që tregojnë se një strukturë e errët, e cila deri më tani ka vepruar në hije, po del në dritë. Por zbulimi është vetëm hapi i parë. Pa një pastrim moral dhe institucional, kjo hallkë mund të shtrihet më thellë, duke “ngrënë kokat” e shumë të tjerëve që e kanë mbrojtur, heshtur apo ushqyer këtë strukturë.

3. Kolaboracionizmi dhe etika e përgjegjësisë

Kolaboracionizmi është një nga aktet më të rënda kundër një kombi. Në aspektin filozofik, ai është kundërshtimi i vetë moralit qytetar. Aristoteli, në “Politika”, përshkruan qytetarin e mirë si atë që vepron për të mirën e përbashkët, jo për përfitime personale. Ndërsa Kanti, në etikën e tij të detyrës, argumenton se individi ka një përgjegjësi morale ndaj shtetit dhe komunitetit.

Kolaboracionistët e Kosovës nuk janë vetëm tradhtarë të një momenti politik – ata përfaqësojnë një etikë të korruptuar kolektive, që vendos përfitimin personal mbi dinjitetin kombëtar. Aty ku fillon bashkëpunimi me armikun historik, përfundon çdo pretendim për qytetari, moral dhe ndershmëri.

4. “Do t’u hajë kokat”: Pastrimi moral si nevojë ekzistenciale

Fraza “do t’u hajë kokat” mund të tingëllojë brutale, por në filozofinë e pastrimit moral ka një kuptim të thellë. Kjo është një paralajmërim se e vërteta, kur del, shkatërron çdo strukturë të rreme, çdo fasadë, çdo kolltuk të ndërtuar mbi gënjeshtër.

Në mendimin e Hegelit, historia ecën përpara përmes konfliktit dhe përplasjes së ideve. E padrejta ekziston për t’u rrëzuar, për t’u mposhtur nga e drejta. Kolaboracionistët janë momenti i krizës; përballja me ta është momenti i dialektikës historike që çon drejt pastrimit dhe rilindjes politike.

5. Media, analistët dhe politikanët si agjentë ndikimi – Pushteti simbolik në veprim

Pierre Bourdieu na mëson se pushteti nuk është vetëm politik apo ekonomik – është edhe pushtet simbolik, që ushtrohet përmes gjuhës, medias dhe edukimit. Në Kosovë, shumë media dhe analistë, në vend që të mbrojnë interesin kombëtar, janë shndërruar në zëdhënës të propagandës së huaj, shpesh të maskuar si “neutralitet” apo “analizë objektive”.

Ata nuk janë vetëm individë të korruptuar – janë prodhues të narrativave që ndihmojnë në normalizimin e ndikimit serb, në relativizimin e së vërtetës, dhe në uljen e vigjilencës qytetare. Kjo është një formë më e rrezikshme e kolaboracionizmit, sepse ndikon drejtë në vetëdijen kolektive.

Përfundim: Një thirrje për zgjuarje dhe përgjegjësi

Ky shkrim nuk është thjesht një akuzë – është një thirrje për vetëdijësim kombëtar. “Hallka zingjirore” e kolaboratorëve është një realitet i dhimbshëm, por që duhet emërtuar, ekspozuar dhe ndëshkuar, jo për hakmarrje, por për mbrojtjen e lirisë dhe të së ardhmes së Kosovës.

Nëse nuk e pranojmë këtë realitet dhe nuk reagojmë ndaj tij, atëherë e ardhmja jonë do të jetë peng i strukturave që veprojnë kundër nesh, nën emrin tonë.

Shteti i Kosovës duhet të vendosë ligje të rrepta, procedura transparente dhe sanksione të forta për këdo që vepron kundër interesave shtetërore – qoftë ai politikan, gazetar, analist apo qytetar i zakonshëm. Por mbi të gjitha, ne si qytetarë duhet të ndërtojmë një kulturë të ndershmërisë, vërtetësisë, dhe angazhimit të pastër kombëtar, sepse liria nuk mbrohet vetëm me ligj, por edhe me ndërgjegje.

Kosova meriton të frymojë lirshëm, pa hallka të zinxhirit të tradhtisë mbi qafën e saj. Është koha për ta prishur këtë zingjir.