Fryma poetike e së dielës me poeten;-Donika Stasa DOMI

IKA….

———————-

Ika vjedhurazi ,

si dielli që braktis qiellin ,

e lë pas

re të zeza katran ,

mbi shpinë

prita litarët e shiut ,

e i bashkova

me currilat e lotëve të mi ,

që binin

mbi pellgje të turbullt ,

tek ecja e dërrmuar

rrugicës sime kuturu …

Me vete mora ,

sëmbimin

e ndarjes në heshtje ,

për të të mos parë

shtegun e ballit

te mbyllej mundimshëm ,

kur me qetësi të shtirë

të të thosha lamtumirë ,

gur- sfidë i vura ndjenjës ,

dhe ika…

e lagur shpirtërisht

nëpër shi .

E di …

deri vonë

stacioneve do t’më presësh ,

por përgjigje

do t’gjesh te heshtja ,

ika…

ndaj mos më prit ,

mos më kërko ,

jeta jonë

ka kahe të kundërt ,

e ne s’mund të ecim

kundër saj ,

ika …

e në ikje

lutem pafundësisht ,

kujtomë…

e mëri mos më mbaj .

/QendraPress/