Fryma poetike e së dielës me poeten:-Selvete Dervishi NIMANI

Tahir Meha

——————–

Eu Drenicë, me kullë prej burrave,

Besa jote — një ndër të parat,

Që këmba e shkaut mos të shkelë këto troje,

Janë betuar të mëdhenj e të vegjël — si malet.

Pushka e Tahir Mehës si rrufe gjëmoi,

Në trojet shqiptare ndezi flakën e lirisë,

Prekazi u bë zemra që kurrë s’u mposht,

E Serbia u drodh nga fuqia e trimërisë.

Brez pas brezi luftën e vazhduan,

Krisma e lirisë ata veçse i forcuan,

Amanetin e të parëve e çuan në vend,

Se këmbë e armikut më këtu s’merr vend.

Në Prekaz rriten burra si shkëmbi,

Që nuk i tremb as plumbi, as flaka,

Gjaku i tyre u bë kushtrim për liri,

Nga legjenda u shndërruan në harta.

Nga Mehajt te Jasharajt u trashëgua besa,

Një flamur që nuk u nda nga dora,

Ata ranë, por liria u ngjall me gjak,

Në çdo zemër shqiptare rreh zemra e tyre sot e mot.

Ndal, armik, se këtu ka burra,

Që s’frikësohen, kurrë nuk përkulen,

Prekazi s’bie, historia marshon,

Brez pas brezi, flamuri i lirisë valon!

/QendraPress/