Fryma poetike e së dielës me poeten:Drita DEKAJ

Udhë jete

—————————-

Në lundrën e jetës, më hodhe o

zotë.

Më le të lundroj në një jetë të

re.

Jam e denjë a jo ,s’ma

përcaktove dot.

Shpëtoj a nuk shpetoj ,këtë nuk

ma the.

Fillova të vozis her mirë e

her keq.

Lundra ime ëndej sa andej-

këndej.

Duke veshtru ujin ku ka

kthjelltësi.

Aty do qëndroja e do lillja

miqësi.

Lundrimin vazhdova me tepër

guxim.

Ecja nëpër udhë pa ditë ku po

shkoj.

Veç një gjë kisha t’sigurt

vetë në lundrim.

Mëndja e palëkundur do më

shpëtojë.

Gjatë kohëve t’pushimit,bija

në mendime.

Mu kujtu një thënje

e moçme kaherë.

Mos harro të djeshmen,as të

sotmen!

As e nesërmja ,pa njëra-tjetren

nuk kanë vlerë.

U mbusha plot frymë dhe bëra

një betim.

Do eci e sigurt në udhën pa

kthim.

Vazhdova lundrimin nëpër natë

e ditë.

Nga dielli dhe hëna merrja

dritë.

Këshillat e perëndisë duhet ti

mbajmë mënd.

Me e dashtë mikun ashtu si don

vetveten.

Me respektua miqësinë aq sa

ka hije .

Po kurrë mos i lejo të bëhen

zot shtëpie.

Drita Dekaj.

/www.QendraPress.com/