Fryma poetike e së dielës me poeten:Linda SEZO
Drita e agut ecte ngadalë
————————————
Mendoja,shkoja, hapave të mi
Të qet , pa zhurmshëm ishin ato
Sikur flutura krahapur në trishtim
Pa pritur përplasem vështrimit të tij
Qē zhbiron buzagaz drejtimin tim
Qesh e vazhdon pse rri kaq e trishtuar
Kur jeta,….është veç për të jetuar ?
Makina ecën aq me shpejtësi
Siç erdhi dhe iku siluet e tij
Por ah !
ajo buzëqeshje përse nuk u shua
Mes rrugësh trazuar nuk u harrua ?
Sa doja ta shihja ah përsëri
Atë që qetësi , i dha shpirtit tim,
Ai,njeri.Dimër!
/www.QendraPress.com/