Fryma poetike e së mërkurës me poeten;-Anila KODRA

AJO

——————————

Ajo,

mbi lule bëhej diell

dhe përzhiste gjithçka që i afrohej,

Shpesh bëhej dhe lule,

dhe mbi lulet e liqenit jetonte,

Mbi ujë kur shtatin lëshonte,

vala nga xhelozia tërbohej,

Ajo jetonte,

dashuronte aq shumë,

sa edhe qielli e admironte.

Ajo bëhej edhe ajër ,

mushkërinë e liqenit mbushte plot,

Heshtte

dhe priste si një sirenë,

një siluetë e vjetër,

të shfaqej në breg,

Mbushte me mallin dhe dëshirën,

një të fjetur

dhe ëndërrimtare botë,

Nën qiellin e kaltër,

e menduar,

kujtonte puthjet,

nën të moçmin shelg.

Ajo bëhej edhe orë,

bëhej dhe ditë,

bëhej në çast,

më i paharruari çast,

Atë moment,

stërkalat e valës,

ja bulëzonin ethshëm dhe shpirtin,

Buzëqeshte

dhe çdo molekulë e trupit,

rrëzëllente mbi liqen,

me ngjyrë të artë,

Dhe vetëm ajo e dinte,

vetëm ajo,

ku qielli dhe uji e kishin limitin.

Vetëm Ajo.

/QendraPress/