Fryma poetike e së mërkurës me poeten;-Dije LOHAJ

VARGJE PËR ORËT E VARGJEVE

Fjalët tuaja magjike

Nxehin tokë e diell

Shuajnë etjen me oqeane,

Me re e me shi lodrojnë

E me rrënjë malesh ushqehen.

Dhe ti yjet i vë në ballë,

Në një kopsht të artë

Prashit lulet

Pas cunameve që ua solla unë,

Në qiellin e zjarrtë prek

Ajrin, dritën, aromën,

Në orën e jetës tënde artistike

Dhe kur hape derën dhe hyre,

U ndrojtët si fëmijë.

Të besojmë

Edhe tani na vijnë dridhje

Nga rrënjët e këmbëve të tua,

Kur qëndis artin

Me ato gjethe të skuqura,

Të freskuar me lirën e tingujve,

Me ato rrënjë mali.

Hyre pasi brodhe anekënd botës

Për të shpikur ngjyrën

E syve në vegim,

Për të thithur gjinjtë

E dhimbjes së atdheut,

Me kafshata të dashurisë mitike,

Me ata pak djathë gurësh

Të Kalasë së Shenjtë,

Që e hanim bashkë me vargjet e lirisë,

Të plisit e të trollit,

Pas çdo gjurme,

Që linin këpucët e dheut te atdheut.

/www.qendrapress.com/