Fryma poetike  e së mërkurës me poeten;-Esmeralda BREGAJ

Mall i Plagosur

———————————

Për ku po vete, moj bijë?

Për në Vlorë, xhaxha.

Po pse, moj bijë?

Ç’e mirë të solli?

Malli, xhaxha…

Ikni, o bijë, sa më larg,

se ky vend e ka shpirtin plagë.

Nga betoni e nga asfalti,

politikanëve u ka ngrirë shtrati.

Zemra u është bërë pellg,

ku populli fundoset, e zemrën e ka peng.

Xhaxha… po televizioni

thotë: “Ju po zhvilloheni,

me emigrantë e turistë,

me grataçela e opinionistë.”

Ah, moj bijë…

Emigranti mirëse të vijë,

po bijtë tanë po ikin pa kthim.

Këtu korrupsioni të bëhet mik,

e kush shpëton nga ky termet,

i ikën gjuha e nuk flet.

E kush e do këtë stuhi,

gjakun e ka ngjyer në hi.

Nuk është shqiptar në Shqipëri,

elbi, moj bijë, është helmuar.

Mjere ky vend e kush është trazuar,

ik, moj bijë, e mos u kthe,

se farën e ke pa hile.

Ruaje në zemër këtë atdhe,

si dikur, kur ishte i ve.

Uroj një ditë të kthehesh prapë,

e ky vend të bëhet i begatë.

Sot… largohu, e kokën mos e kthe,

shpëto Shqipërinë në zemrën që ke.

Ika, xhaxha, ika

Mirupafshim, Shqipëria ime.

Do kthehem kur të jesh imja përsëri…

/QendraPress/