Fryma poetike e së mërkurës me poeten;-Fitnete Bashota KRASNIQI

VAJI I QYQES

(Poezi lirike)

—————————————

Atje në mes pyllit , qante një qyqe e vogël

N’mes degësh ishte fshehur n’hije t’vetmis

Lotët i rrëshqasin si kupa kristali

Të kthjellët , të pastër nga dhimbja e mallit!

Ikjen nga vendi s’munda ta ndalja

Lotët e dhembjes ishin burim i pashterrshëm

Me zë të mekur në ngashërim nate

Në mes pylli qyqja e vogël si unë qante !

U bënë njëzet e shtatë vite gurbet

Akull të ftohta, me lotë e jo t’ngrohta

Si dimri u tretën nën diellin e huaj

E malli i zemrës kurr nuk u shërua.,

E qyqja e vogël qan si unë

Ajo qan për degën ku u lind e u rritë

E unë për pragun e shtëpis ku u linda

Për nënën që m’pret me shpresë

Për fushat që emrint ja thërras shpeshë

Dhe zëri im si kujtim do ju mbese!

Unë nganjëherë qaj shumë

Se u treta në tokën e huaj

E qyqja sado fluturon përsëri kthehet

E unë mbeta udhtare pa kthim t’sigurt

Në çdo hap më ndjek malli që po e shkruaj

unë sot me kto dy duart!

/QendraPress/