Fryma poetike e së mërkurës me poeten;-Flutura YMERI

Nëpër shekuj zbathur ecëm !

—————————————–

Kush po e djeg tokën e Arbrit,

A di dikush të ma thotë?!

Për këtë gjemë kaq të madhe,

edhe malet po derdhin lotë!

Ku i fsheh kaq tradhëtarë,

Ti, moj tokë e bekuar!

Zotit si kërkoj dot ndihmë,

plagët ende s’ të janë shëruar.

Nëpër shekuj zbathur ecëm ,

Mbi prushin e tradhtisë.

Ku ta shuaj këtë urrejtje ,

Ç’ amanet t’i lem rinisë!

Erat frynë e shfryn furishëm,

Deti zjen dhe çon tallaz.

Ne u bëmë te ligjtë e vetes,

Djalli buzën vë në gaz !

Mohuam gjakun e parëve

gjakun e tyre po shkelim me këmbë.

Flakëm kanune dhe ligje,

Bota po na çahet nën këmbë.

Maria lëshon në kishë klithmat e shpirtit,

Lotët në sy i kanë ngrirë!

Mes flakëve e shikon të digjet birin,

I lutet në gjunjë sërish e sërish…..

Jezus, lutju Zotit në emrin tonë,

në tokën e zhuritur farën e shpresës mbjell.

Mëkatet tona mbi ty i lëshojmë

Siç lëshojmë mbi ketë tokë padrejtësitë!

/QendraPress/