Fryma poetike e së mërkurës me poeten;-Luljeta LUBOVCI

Lidhja e Prizrenit

—————————–

Në Prizren, ndër kulla me zë të lashtë,

Ku guri flet e historia s’ka vdekur,

U mblodhën bijtë e shqipes me hap të qartë,

T’i thonë botës: “Shqiptari s’është i nënshtruar e i thyer.”

Me plis të bardhë e me zemër zjarr,

Nga veriu në jug, u bashkuan si një,

Dora mbi dorë, besa mbi varr,

Të mbrojnë Atdheun, t’mos shkelet më nën hije.

Me Hasan Prishtinën, Ymer Prizrenin,

Me mendje të kthjellët, me gjak prej drite,

U hodhën themelet e një bashkimi,

Që shpirti i kombit ta mbajë për jetë.

Nëpër sofrat e burrave me fjalë të rënda,

U shkrua një amanet me fjalë të pakta:

“Toka s’falet, gjuha s’shitet,

Flamuri ngrihet mbi zemra shqiptare.”

Dhe sot, kur era e kohës shkund kujtimet,

Prizreni hesht, por muret flasin:

Ajo lidhje ishte fillimi i një drite,

Që s’do të shuhet, sa të ketë shqiptarë që s’flenë.

/QendraPress/