Fryma poetike e së mërkurës, me poeten;-Xhemile ADILI

DUA UNË TË TË KEM PRUSH

————————————-

Sa herë mbetem vetë

Në dritë të syrit pikturoj imazhin tënd

Ndalesha shikoja e përhumbur, e menduar

Ato momente kujtoj

Fytyrën tënde lare me shkëlqim

Por dallga e lotëve e mbulonte

E fshinte pikturën në retinë

Derisa pikturoja dallga fshinte imazhin tënd

E mora me të mirë por edhe me të keq e mora

Ajo s’u ndalë zemëruar nga ajo që ndodhte

Pëshpërita o zot nga dhembja zemra ndryshoi ritmin

Dallgët e lotëve s’ më lanë të të pikturoja

Për një moment ndryshova mendimin

Thash më mirë të të pikturoj ndjenjës

Aty ku s’ka dallgë lotësh as pluhur harrimi

Ta fshijë as ta mbulojë imazhin tënd të bukur

Dhe iu luta valëve të ngrohta mos të të marrin

Dua unë të të djeg dhe të të bëj prush.

/QendraPress/