Fryma poetike e së mërkurës me poeten;Valbona R,  Hadri

Duke ecur

———————–

Me dhimbjen e heshtjen në kraharorë,

hijeshia e tij, vret !

Ai i prekur nga injoranca ,

ballëlartë vazhdon ndjesinë e përjetimit të gjembosjes.

Pa lëshuar asnjë zë, dhëmbshtrënguar kapërdin lotët e dhimbjes.

Herë – herë me gjysmë buzëqeshje përshtat qeleshën e bardhë në kokë.

Ai ndien se po largohet pa i shijuar copëzat e ndara nga sofra e madhe .

Ngadalë shpalos guacën e veshit dhe vrapon pas tingullit të Lahutës së Fishtës.

Imazhi i tij sinonim i baladës epike të Mujit.

Si një tablo ku kreshnikët, ndeshen me Bajlozin.

Ai po shkon, duke lënë pas vetës amanetin e sofrës së ndarë.

Ndoshta një ditë dikush, do të mbledh copa – copa këtë dramë.

Duke e rikthyer librin në këngé

dhe gjithë lulerritêsit e lirisē në statuja prej lulesh.

/www.QendraPress.com/