Fryma poetike e së mërkurës me poeten;Vera ABDYLI
Shtratin e lashtë e të ndier
————————————-
E pushtuan shumë herë
I erdhem pas qetësisë
Forca, shigjetë amori pa viktima
Gjigandi jetë shkurtër iku
Tokat më kallam
Krijoj kështjella t’pasurisë
Baronesha e baron këndshëm këndonin
Kullat me arka plotë
Caffeja në male të harlisura…
Aty takova gruan e fortë
Në mes orizores, lulëzoi Buzetura
Mangon e ndaninë për botën,
Në villë kishte e çfarë s’kishte…
Po ajo, po mos t’ishte
Dritat ulen, këngët këngëzohen…
Shalli i sajë merr fushën, mori namin
Ajo e di këtë
Duke rregulluar shallin që rrëshqet
Flokzeza gushë bardhë
Aty i lidhem gishtat…n’rastesi!
Pa e braktisur kënaqësinë…
E ndoqëm pikën e përjetësisë…!
/www.QendraPress.com/
