Fryma poetike e së mërkurës me poetin;-Mark GJETJA

Kur flet me yjet.

————————-

Sa heré me yjet kam biseduar,

buzë dritares ,netëvé të vona,

me vite e vite s’te kam harruar,

t’i bashkojmë ,dy zemrat tona.

Unë me ty gjithnjë në mendje ,

dashurinë ndoshta kujtonte,

kur shoh diell fytyrës ténde

ti shoh sytë ndër horizonte.

Me vite té desha përsëri

gjaté te ruajta ndër kujtime,

si një drité në sytë e mi,

kishe hyré né zemrën time.

Edhe krojet,kur vërshojnë

janë kristal, si dashuria,

do pimë ujë,e do notojmë

rrugëve shpejt ,kaloi rinia.

Me mungon , dhe vendi im,

kur erë e detit fryn né çast,

tani pres ,me pa durim,

të zgjohemi në té njejtin.prag.

Krahët mbi supe,si gjithnji,

ëndrrat që lamé né mes,

tani pranvera përsëri

do sjellé lule mëngjes.

/QendraPress/