Fryma poetike me penën e artë të poetes;Nexha REÇICA

MOS MBAJ NË MUA MËRI

—————————————–

Mos mbaj në mua mëri,

Fati nganjëherë flet me zë

 për të dëgjuar

klithjet e shpirtit që në heshtje rri.

Të të dehë e të mbështjell gjarpëruar

Atëherë kur të zë në befasi

 dhe kur thyen gëzhojën të të prek në cipë

e ta prish heshtjen.

Andaj, të lutem

mos mbaj mëri

 në mes dallgësh të trazuara,

Që në grusht mbanë

plagën time të re.

&  &  *

NË SYTË E MI

——————–

E buzëqeshur, krahëhapur

 mbështolla klithjen e tij,

Atëherë kur më dhuronte

puthje një pas një.

Vraponte, thërriste:

Ç’të bëj tani me ty?

Përpëliste syte

si një fëmijë.

Unë e shikoja me kërshëri

se si rikthehej në zanafillë,

E kërkonte parajsën

në sytë e mi.

&  &  &

KAM FRIKË

————————–

 Kjo ditë e zhurmshme ra në purgator
 si vesë në qytetin e blertë

Kur ti i përgjumur kërkon

nëpër blerimin e ëndrrës.

Vështrimeve tua trembem

se do të digjem.

Në sytë e mi heshtje më solle

kam frikë nga erë e kohës.

/www.QendraPress.com/