Kur ndalim së kërkuari, lind lumturia:-Shkruan; Mrs.Nazmije GASHI, psikologe

Në përditshmërinë e zhurmshme, njeriu shpesh endet pas lumturisë, duke harruar se ajo nuk gjendet në largësi, por në çastet më të thjeshta. Sa më shumë e kërkojmë, aq më shumë ajo largohet, thelbi i saj nuk qëndron në arritje, por në ndjesi. Lumturia lind kur ndalojmë së vrapuari pas saj dhe lejojmë veten të jemi të pranishëm në çastin e tashëm, duke pranuar ditët e mira dhe ato të vështira si pjesë të të njëjtës udhë.

Në psikologji, kjo ndjenjë shihet si çelës për qetësinë e brendshme. Shpesh e ndjejmë si një zog që fluturon larg kur përpiqemi ta kapim, pritshmëritë e vazhdueshme krijojnë një peshë të padukshme në zemër. Kur mësojmë të ndiejmë frymën e mëngjesit, heshtjen e dhomës apo një buzëqeshje të vogël, lumturia lulëzon si një lule që hap petalet nën diellin e heshtur. Krahasimi me të tjerët shpesh na largon nga përvoja jonë autentike; qetësia dhe mirësia ndaj vetes e bëjnë ndjesinë të qëndrojë.

Të ndjejmë lumturinë do të thotë të jetojmë me vetëdije, të pranojmë dhe të duam jetën që kemi tani, pa e kërkuar në një të ardhme që nuk ka ardhur ende. Ajo shndrit në heshtjen që dëgjojmë dhe në ndjesitë që guxojmë t’i lëmë të ndodhin, duke kuptuar se lumturia ndodh natyrshëm kur ndalojmë së kërkuari./QendraPress/