Çaste poetike me poeten: Seli Murati
DASHURIA TË NGJAN TY
———————————————-
E zgjuar ëndrra, si zjarr më ndezi,
erërat e stinës shkundën
sytë e mi?… Shkëlqyen dhe gëzimi
hidhte shikimet mbi ngjyrat e detit
shpirt të ndjej, si një freski.
Si një freski dhe fjala e belbëzuar
më kthehej dhe bëhet poezi!…
Dëshira e zjarrtë, lagur me vesë mëngjesi
mbetem, ikur gjumit, mund të tretem.
O dashuri e pa rrëfyer, shkëlqimit
si rrezja e parë mbi vesë
të kërkoj, tej horizontit aty ku ngjyrat
shkrihen në zjarr-akull mbi joshje
emocionesh, heshtja më flet ashtu
si ngjyrat e stinëve në dashuri
po gjallëron, ashtu si Ti, jo mes momentit.
Agimeve të zjarrta zbërthej… natën
larg teje mallin e shpirtit më tret dhe
përmbush, netëve të gjata, përqafimin!…
Ua fala yjeve, të ndalojnë dhe aty
mes yjeve, kërkoj të marr gjithësinë
pran meje, në dritë të syrit më qëndron!…
Si frymëmarrje, më lidhe natën me ditën!…
Mbi qëndrim.
O poezi që lind, agimet, plot ngjyra
m’i rikthen në kujtime, ëndrra, merr udhë dhe!…
Syri, mbyll qepallat dhe fsheh, mërzinë
kur e ujisin, të mos thahet si një lule
në kopsht, nga të shumta mendime
shpirtin, na rrudhën si një grimcë shprese ndez
rrezet, në agim.
Strehuar në brendinë… e shpirtit
ëndrra fle kur takohet perëndimi dhe
lindja?…Më zbërthen dhe shoh
sytë e tu, plot dritë më puthin, ndjenjat
e dashurisë, në heshtje, ndjej!…
Fjalët, mbi sytë e tu një pikturë në mijëra ngjyra
jetoj!…Mbi dëshirat, e zbërthyer mbaj për ty!…
Çdo aromë dashurie dhe buzëqeshje
mëngjesi o diell që më ngroh!…
Dhe ëndrrat mes dritës i zbërthej dhe
dashurisë time, ëndrra, që nuk gabon.
Seli Murati 5.04.2022
——————————
KU JANË SYTË E TU
——————————
Brenda heshtjes time!…
Sytë e tu.
Shpirti, i dashuruar në motiv
të jetës time!…
Një pikë loti i pa tharë mbeti
në buzë!…
Pa përkëdheljen sonte
mbeta jetim
tek fjala jote, dhimbje
ndjenjash, pak!…
Pak dritë nga sytë e tu
lotin të fsheh
zemrës tënde …, të qëndroj
ngrohtë
si pranverë më dhuro… aromat
Brenda dhimbjes!… Fjala.
Ku janë sytë e tu… vështrimet
e ngrohta fjala
e shprehur, e mrekullisë?…
Më thoshe…
por jo vetmie. Kjo vetmia sonte
më mundon
mbi sytë e tu po lija… humbur
zemra, buzëqeshja jote
po lundron mallit tim,
Mbi buzët e tua?… Tortura frymëmarrjesh
zbuloja
heshtjet e tua, pa emocioni.
Fuqishëm
si një dhuratë e dëshpërimit
loti i dashurisë
trokonte… dhimbjet, s’i njihja
i ndjeva, mbi sytë tu!…
Pak dritë rrezatonin këtë natë
Shpirti… i rreckosur
pikturave të tua, dehur sërish
qëndron
në sytë e mi po lije ditarin e pikave
të shiut, buzëve
lagur edhe aty, në një buzëqeshje
merr pamje, fytyra jote
si rrezet e diellit, si yjet e natës më rrëmbenin
botën!… Engjëllore
ku ta gjej… mbrojtës time?…
Aty kërkoja, dashuritë e tua, i dua
ndryshimeve..,
më prek. Më prek!… Heshtjen më prek
dhe dhimbjen
ndjej ,bukurive falur, prej syve të tu.
Aty, po fle, pa mendime
prandaj udhëtoj,… kaq shumë
të dua dhe shfletoj!…
Dhimbjen, shfletoj… stinëve
në lot gëzimi
më mbushje prandaj ngjyej
penën e dhimbjes
mbi bojë!… Nuk mbretëron
ndjenja dhe heshtja?…
Buza jote e shuar etjesh, mbi petale
e një shpirti
mes dallgësh, deti yt, valë ikur
e mbyllur
shpirtit që ngrin, mes heshtjesh
qëndronin
dhe brengat, mbysnin. .. zërin tim!…
Mere zërin tim
dhe kthjelloje mbi dhimbjet, t’ mos shijoj
dhimbje… të kthjellët
nuk njoha, mbi dashurinë e larë
me dielli, rrufetë
humbasin prandaj, mos akuzo.
pak dritë
pak dritë dhuronin… sytë e tu
s’ja fal askujt
veçse prehjen me të mire nuk do gjejnë!… Askund.
Seli Murati
22 ,2. 2022