Çaste poetike me poetin ;Sahit OsmaniZEMËR E ATDHEUT E LIND DASHURINË

———————————————————–

Ecim prej fillimit nga rrënjët e moçme

Ku të parët lindshmërinë e kanë bërë

Edhe të vdekur po të binin për toke

Janë ngritur sërish kthyer në legjendë

Kemi ecur shumë që nga zanafilla

Hap pas hapi mbi shekuj ngadhënjyes

Duke ecur drejt nëpër kurthe e intriga

Të hordhive barbare që shkelnin pabesisht

Koha bën të veten hapat i hedh shpejt

Dhe ne ecim bashk me hisen e diellit tonë

Atë që të parët në zemër e kanë gdhend

Zogjtë e shqipes lirshëm qiellit të fluturojnë

Ecim udhës sonë shkelim sigurt në tokë

Të mosgjunjëzuar me drejtëqëndrimin tonë

Me diell e qiell me yje mbi kokë

Ku zemrër e atdheut e lind dashurinë