Çaste poetike me poeten :Albina TREBICKA

NË SHTËPINË E TË MOSHUARVE.

————————————————–

Mëngjeset zgjohen trishtueshëm

Kur mbrëmjet flenë të mërzitura

Mendimet heshtin mbi rënkimet

Shpresat tkurren të nemitura…

Ëndrrat e tyre të lëna vite prapa

Dhimbje të harruara tani zgjohen

Miqësi të vjetra të lëna përgjysmë,

e këmbengulje të kota u kujtohen

Premtimet absurde tani tallen

Dëshirat e çastit janë arratisur

Buzëqeshjet kanë ngelur fotografive

Shpresat e lodhura i kanë braktisur

Pendimet pa vlerë rënkojnë…

Liria e dashurisë s’u sjell më jetë

Sa më pak vite-jetë kërkojnë…

S’i ngroh dielli,as lekët në kuletë.

…janë të lodhur të ëndërrojnë

duan vetem ilace e doktorë …

A.TREBICKA. (ripostim)…në kujtim të një mikes time,që jetoi vitet e fundit aty…