Çaste poetike me poeten: Rudina PAPAJANI

MIDIS TË TJERAVE…

Midis të tjerave,
ti je si ajo vera e vjetër që mbush kupën e fildisht në netêt me hënë.
Je aroma qē mbush me gëzim,
një shpirt të trishtuar dhe bosh.
Midis tē tjerave ti e dashur,
më dukesh uji i pastër,
qē dhe gjolin mbytës,
e kthen në burim jetësor.
A e di pse tē dua,
ja për atë zemrën e butē,
për shpirtin që valëzon me erën kryeneçe.
Për zërin tēnd tingëllues,
që prek dhe barin e njomë,
dhe yjet i kandis të dalin,
natēn kur të gjithë flenë.
E di qē ke mall gērryes,
edhe natēn gjumë nuk vë,
por mos më prek tani e dashur,
larg dhe unë me qiellin bisedoj.
Kur do të shihemi prapë,
apo si gjithmonë në ato vargjet e tua,
ku unë s ngjaj me askënd,
dhe të zgjoj çdo mëngjes,
me atē diellin pranveror.
Tani dhe moti u kthjelltua,
dhe hapësirë mes nesh nuk ka,
sepse ti vjen kaluar,
e unë të pres me një kalë të bardhë……

/www.qendrapress.com/