Fryma poetike e së mërkurës me poeten:-Kimete Zahiti TERNAVA

Kënga e diellit

———————-

Nënës sime

Dua ta këndoj këngën e diellit

andej nga vjen origjina ime

Dua tja vesh petkun qiellit

aty ku mbetet fëmijria ime

Dua të loz me ret e bardha,

Dua te ti të vi

Te varri yt të prehem

Oh veç njëherë mi shtri ato duar të bardha

Veç njëherë ti shoh ata sy të shkruar

Më le kokën te ti ta mbështes

Se malli ashte ma i fort se guri

Më le te ti të vie

Ti marrë krejt ditët dhe krejt jetën time

Të prehem te ti

Të them kokulur, sa më mungon

Sa e urrej atë vend kur s’të gjej

Më lëreni veç njëherë ta zbraz krejt atë mllef

Dhe pastaj të shtrihem dhe të pushoj e qetë

Pastaj nënë

Të këndoj këngën nga lind dielli

Të vesh petkun e qiellit

Të loz me retë e bardha

Aty ku gjendet rinia ime

Ti lë pas kujtimet

Se malli ma gërryen fytyren

E të ngret nga varri

Dhe të shpjerë atje

Ku ke shpirtin

Dhe ngrohtësinë

Më lerëni

Të kthehem në token time

Dy lot ti derdhë te varri i nënës sime

/www.qendrapress.com./