Fryma poetike e së mërkurës me poeten;-Bjondina AGOLLI
Dhimbje.
———————-
Ti zgjate dorën ndihme me ofrove
Me fjalet e tua si doktor me qetësove
Kërkove nga mua një fjale me siguri
Dhimbja me rendon dhe s’kam as fjali
Zemra e copitur si gote kristali
Nga malli i heshtur qe vrau ky djali
Te jetosh për se gjalli kur je pa shpresë
Si bleta qe do lulen me vjen ne kujtesë
Nuk ka kuptim pse është tepër vone
Dhemb e qan kjo zemër oh veç rënkon
Ky gabimi i jetës shume te kushtoi
As mjeku me i forte dhimbjen se shëroi
Dhe ky diell i ngrohte çdo dite perëndoi
Sytë e venitur ne lot dot sti ngrohi
Si nje ëndërr e keqe jeta po t’shkon
Zemra do zemrën pa te dot s’jeton.
/www.qendrapress.com/
