Fryma poetike e së dielës me poeten;Nasia XHEMALAJ

Festat e fundvitit.

—————————–

Festat vijnë për të na gëzuar,

ato kanë ritualin e tyre, të ardhjes, në kohë,

ditë të shënuara, të shenjtëruara,

të zgjedhura nga profetë e nga perënditë,

për të fshirë me ngjyra e nuanca të shndritshme,

zullumet, brengat, ankthet e njerëzisë,

vrapin maratonomak të ditës.

Ato vinë për të na gëzuar,

me një paketë mbushur urimesh,

të harrojmë pak nga dje ca halle pa mbyllur,

ca plagë nga koha e shkuar që kurrë su mbyllën,

ca luftra që hapin vatra të reja zjarri,

me skica skizofrenike,

mbi hartat e popujve të pafajshëm.

Ato vinë të na mbjellin ca rreze drite përmbi buzë,

e shpirti të na brofë përmbi kraharor,

me meloditë e këngëve të gëzuara,

që pambuk ta bëjnë zemrën,

e të bëjnë femijë,

dhe bashkë me ta zë këndon,

këngët e Xristujenave,

dhe të Vitit të Ri,

Bashkë me këmbanat që tringëllojnë gëzueshëm,

e drithërojnë ajrin pranë bredhit të zbukuruar,

e tryezës së shtruar,

nga duart e arta të zonjes së shtëpisë,

na bëjnë të harrojmë faqen e ashpër të jetës, egërsinë.

Urimet si fluturat shumëngjyrëshe,

nga paketa e shpirtit dalin,

të dlira, të pastra, si kristal bore mbi xham,

Dhe vjen në portat e shpirtit,

ora e lamtumirës se babagjyshit,

që na le ca gjurmë melankolie e malli,

dhe presim mes trokitjeve të gotave e fishekzjarrëve,

të riun vit me ardhë.

Dhe gëzimi, melhem, magjistar,

na sjell ca ëndra të reja, dëshira të reja,

që i bëjmë urime,

A do të mundemi në duar ti mbajmë,

si gurët e tespijeve qelibarë,

nga duart njeri mos të na i marrë,

që nesër ta fillojmë nga e para.

Vit i Ri, sjell ditën e re,

ta fillojmë mbarë, me hapa qelibari…

/www.QendraPress.com/