E mërkura poetike me poetin: Etleva PETRITI
Vjeshtë e shkuar
——————————–
Ajo ngjante me vjeshtën e trishtuar
Ndoshta dhe shpirti si gjethe e rënë
Ngjyrat duronin edhe pse frikësuar
Kjo stinë i ka diçka për të te dhënë !
Ja mori padrejtësisht pa e pyetur sa dhëmb
krejt papritur si dallgë e egërsuar né det tè qetë
Ajo krejt e pa’pergatitur si lulja ne shkëmb
U përkul deri ne rrënjë të çohej se pati të lehtë!
Ajo vjeshtë mbeti plagë që s’pat shërim
I rrëzojë gjethet në oborr si kurrë ndonjëherë
Më tregoj sa të vegjël jemi kundrejt fatit pa shpëtim
Koha u tregua zemër gjerë
Me dhuroj forcë,
kurajë dhe mësim.
/www.QendraPress.com/