—————————–

Kam një lule të bukur, plot dritë,

Buzëqesh sa herë e shikoj me shpirt.

Në çdo çast të ditës, pa asnjë fjalë,

Buzëqeshja e saj më fal paqe të rrallë.

Në nxitim të madh, kur harroj çdo gjë,

Por ajo aty, sërish buzëqesh pa zë

Madje dhe kur mendjen tjetërkund e kam,

Ajo e butë, në heshtje më fton pranë.

Kur zemërimi më kaplon, ajo rri e qetë,

Gjendjet e mia nuk e bëjnë atë të zbehtë

Edhe kur zemra më bëhet e trishtë,

Ajo ndriçon në natyrën e saj të brishtë

Kam një lule të bukur, asaj i këndoj

Më sjell buzëqeshje sa herë e shikoj

Dikur neglizhoja ndaj bukurisë se saj

Tani prej zemre e shpirti s’mund ta ndaj

Tani kujdesem për të pesë herë në ditë

Un i fal kujdesje, ajo më mbush me dritë

/www.QendraPress.com/