Çaste poetike me poeten;Barie ÇUPI

Në paditë

———————————–

Fati kështjellë e fshehtë,

tretej dita mes reve të shukëta,

tek -tuk,pak e pak rreze të vrugëta,

heshtjet thyenin tingujt e tokës,

në muzg horizontesh,kur dielli mërgonte,

anë zhurmës një lumi,nata do ndalonte,

përmes tallazesh,

ku njomeshin shkëmbinj e rrëpira,

përgjumja u kriste eshtrat,

ëndrrave më të mira,

tretej ajri tej në udhët pa sy,

ajo numëronte mendimet,

asnjë si bëhej dy,

dhe kurmin e saj,kish’harruar zbuluar,

në vdekjen e parë,galuc kishte shkruar,

tu e mbyll dritaren e kujtimeve të koduara,

me fytyra klasike,si rrasa të stampuara ,

ktheu veten,u bind në rrudhat e ballit,

ngado marrë vërdallë,brinjëve të malit,

këmbët e saj të akullta,

s’ia ngrinë zemrën e madhe,

dhe errësirës i butësohej,

si të qe shtojzovalle,

valët e shpirtit ndërsa i qetonte ngadaltë,

të ndërtojë kështjellën,penën bëri daltë.

…

në paditë,

drita e fjetur,

është e kobshme,

sikur egërsirat që unshëm rrinë,

ajo sërish fluroi bebëzash,

dhe pa diell e pa stinë,

/www.QendraPress.com/