Fryma poetike e së mërkurës me poetin: Urim MEZINI

VETES SIME

——————————–

Sa herë kam brenga,a ndonjë hall

Kërkoj dikë,që t’mund t’ia themë

Por më kot, sillem vërdallë’

Se, kur të duhen,asnjë s’e gjenë

E prapë kthehem ,në krahët e vetes

Aty ku gjithmonë ,ndjehem më mirë

Ku marr pa hile,udhëzimet e jetës

E ku kaloj,çdo moment të vështirë

Aty ku dyert,i gjej,gjithmonë të hapura

Prej saj marr në jetë,këshilla t’vyera e mirësi

Sa ëmbël t’mbështjell,me krahët e zgjatura

Dhe kujdeset për ty,si të ishe një fëmijë

Ndaj,një këshillë,miqësisht të ma pranoni

Veten kurrë,pas dore mos e leni !

Gjithmonë duajeni fort e kujdes tregoni !

Sepse më të respektuar do të jeni.

Dhimbjet në shpirt sjellin stuhitë

Dhimbjet ,dhembin e shumë të vrasin

Të drithërojnë shpirtin e të kërrusin

Të bezdisin e në gjumë të ngasin

Të dërrmojnë e ta shkrumbojnë trupin

Dhimbjet nuk qeshin ,e as vallëzojnë

As me qa,s’besojnë të dijnë !

Veçse jetën, ta shkurtojnë

Kur thellë në shpirt ato të mbijnë

Dhimbjet janë sprovë e fort në jetë

Të dhembin shumë e të veshin sytë

Ta nxijnë jetën me të vërtetë

E në brendësi të shpirtit,sjellin stuhitë

Ziliqari

Ty ziliqarë,s’do të jap

ndonjëherë vëmendje

As nuk do të kushtoj

kurrë rëndësi

Sepse kohën time

e kam të shtrenjtë

Dhe shpirtin plot dashuri

/www.QendraPress.com/ Fryma poetike e së mërkurës