Çaste poetike me poeten;-Luljeta  LUBOVCI

PAMJA JOTE MË LARGON

—————————————-

Në ngjyrën e syve të tu të oqeanit,

Humbas veten në hiçin tënd,

Me ty gjej shpirtin e fëmijës tim,

Ty që të dua shumë…

Ashtu si bleta që mbledh farat,

Lulet e lumturisë që ti kopshton,

Ti më çon në një botë

Ku më paracakton të bëhem

rob i shpirtit tënd hyjnor…

Pra, kur elementet të lëshohen,

Ti më lidh me zinxhir në trupin tënd,

Unë kurrë nuk do t’i thyej këto zinxhirë,

Për të cilët u bëre të mitë…

Një vështrim kaq i fuqishëm,

Sa të më lërë, për një çast,

Duke u kapur pas trupit tënd që dridhet,

 Zemra do të më mbushet me ndjenja,

Deri në agim të kohës…

Kënaqem me pamjen tënde,

Është e mbushur me shpresë,

Të ardhmen tënde pa mua mund ta imagjinosh

Vetëm në ëmbëlsinë dhe butësinë e një mbrëmjeje…

Do të më çoni në kopshtin tonë,

Ku do të të kap dorën,

Do të udhëtojmë këtë rrugë,

Që do të na çojë drejt kësaj dashurie hyjnore…

/www.QendraPress.com/