Çaste poetike me poetin:- Destan UKAJ

RRËSHQET KOHA

———————————-

Kur gjethet u shkëputën e ran në tokë

Djepi bashkë me ëndrra u përkundën tok

Hëna e Sukalit pa trokitë

Në prazmën e dritares ndriçoj dritë

Në djep lëkundet një çilimi

Të dy të lidhur ëndërrimtar një foshnje e një çlirimtar

Shkëlqenin copëza kandili e copëza hëne

Bijtë ëndërrimtar të një nëne

Ditët me pak diell, mëngjeset me brymë

Pikturë vjeshte në vetmi

U mundova t’i vargëzoj në poezi

Të shtatë kodrat i kalova,

vrapova pas fluturave e xixëllonjavë

Të shtatëdhjetë e katër vjeshtat

I reflektova në rrjeshta.

Me shi e erë i lagu vesa

Dimrat e acartë i ngriu

I ngjallën pranverat me shi

Eca në anën e kundërt të lumit

Gjurmë lash në baltën e shkrumit .

Uji tek burimi shterrej ngadal

Vjeshtat vijnë e shkojnë vërdallë

Stinët u përzinë vjeshta shkroi poezinë

Pranverat më shkëputën nga kolonat e vdekjës

Nositi kishte mbrojt fëmijtë.

u ngjallën nga hiri

Odiseu kishte verbuar Polifemin

Korbat si gjetëm aty, kishin marr arratinë

Bashkë me qyqet përtej kufirit të ri…!

/QendraPress?