Çaste me poeten :Ramije Ukaj
ULËSJA E KUJTIMEVE
Udhës së kujtimeve kur kthehem
Në parkun e puthjes së parë pushoj
Me gjethe të vyshkura shuaj mallin
Që digjet në vete sa herë e kujtoj
Shpirt lodhur në ulëse të vetmisë
Veç një zog trembshëm më cicëron
Një erë e lehtë më heq shaminë
Dhe hija e tij afshët më përqafon
Tash në zemër pikojnë kujtimet
Se herë pas here bëhem ujëvarë
Dua të bëhem dhe valë Lumëbardhi Valën e tij presë që t`më marrë