Çaste poetike me poeten;-Bruna Gjoni PERVATHI

E due një burrë të çmendun

————————————

Ah sa shumë e due nji burrë të çmendun

Q’vjen e mi thyen tanë dëshpërimet e m’lidh pas vedit

M’fut dritën n’sy me bebzat e tij

M’don edhe kur s’më sheh

Kur s’më prek ..

Kur s’më flet…

Kur m’gjen n’gjumë ..mi lë n’anë t’shtratit teshat e veta .

.për me e besue se nuk harron me ardhë

Burrat e çmendun nuk i tremben dashnisë

Ata bijn prej tana anët ..

Nuk t’rrejn se s’kan vak..

Nuk t’rrejn për kurgja ( se rrenat jan për do burra té tjerë)

 q’nuk besojnë se fryma e nji grueje t’rrit !!

Ah sa shumë e due nji burrë të çmendun

Q’ka fillue me m’dhanë dritë prej syve t’vet

E nuk i trembet verbnisë …

/QendraPress/