Çaste poetike me poeten;-Bruni GOSA

Përroi i Dashurisë

———————————

Në përrua shova etjen,

S’gjeta fund, veç dritë shenjtë.

U dogja brenda heshtjes sime,

U shua frika, mbeti ndjenja qetë.

Rrjedh dashuria, jo për të marrë,

po për të dhënë, për të mos harru,

Nuk ka harresë kur zemra ndritë,

është ujë i pastër, kurrë e tharë.

Postmodernia më flet me tallje,

“Gjithçka është lojë, kuptim pa ballë.”

Por unë pi nga burimi i vërtetë,

aty ku dashuria mbetet e gjallë.

Kush u trondit si unë në zjarr?

Kush pa dritë në sy pa varr?

Ai dashurinë që e ka të pastër,

S’ka nevojë për terr a fjalë.

/QendraPress/