Çaste poetike me poeten: Donika Stasa DOMI

PRIT !!

—————————

Zhytur në lumë pikëpyetjesh

sa herë me vetveten bisedova ,

e në heshtjen e pabujë

asaj i thash – prit ,

dhe atëherë kur gëzimin ma trembën

si zogun kur sulmon skifteri ,

e zemrën ma thyen pa drojë

si t’ish një degë e thatë ;

prit e mos harro…

se koha me daltë laton gjykimin ,

e n’shpirtin lëndinëshkelur…

luledelet kurorëdielli

të paqta do harlisen prapë .

Prit….

e në shtegun e pritjes

nyjë të pazgjidhshme

lidh fillin e durimit ,

dhe qesh….

qesh si qeshet bari

kur befas bie shi

pas zhegut në korrik ,

largoji prej syve

të grinjtat e trishtimit ,

nën’ qerpikë të pabindur

mos t’mblidhen stuhitë .

Prit…. ,

dhe kur koston e kohës

si gungën e fatit

mban barrë mbi shpinë ,

e shkretëtirash të gjembta paranojash

endesh i lënduar ,

fal edhe prit ;

se dikur n’ekuilibër

do qëndroj peshore e jetës ,

e ata që të rrëzuan…

në rrjetën që thurën

kanë për tu penguar ..

/www.QendraPress.com/