‘Çaste poetike me poeten ;Marigona Zekaj

JETOJMË SI HIJE

———————————–

Njeriu nuk mbet gjë tjetër

Vetem hije e krijuar për heshtje

Sot merr frymë

Nesër s’ka për të jetuar

O s’me ka mbetur një pik shpresë

Të jetoj e veproj

Bota po shuhet

Unë më s’di si të krijoj

E vrarë dhe e dënuar

U bë jeta e njeriut

Një ditë nuk mund të ngritësh

As nga shtrati i pikëllimit

Vrit e vrit një ditë

Do të vritet edhe vrasësi

Pasardhës në jetë

S’di ku të sjellë

Është mëkat ta shohin

Këtë botë me vrerë

Bot me plumba

Me vrasje e dërrmuar

Nga dora e njeriut

Jeta e shkatërruar

Marigonazk

07.08.2022