Çaste poetike me poeten;- Mevlyde Mezini SARAÇI

FYTYRË ENGJËLLORE

————————————–

Pak para se ta linte nëna këtë botë

Re të bardha u mbështollën syve të mi

Duke më përqafuar për herë të fundit

Më pëshpëriti me një zë të përvajshëm

Bija ime mos e harro të kaluarën

Me gjithë kalvarin e vuajtjeve të mija

Të mbushura me dashuri për jetën

Mbajeni afër njëri tjetrin pa kushte

Për të ma stolisur qiellin tim me yje

Rrugëve të bardha kur të shkelë

Mos lejo të mbesin gjurmë të zeza

Rrezato mirësi shtigjeve të jetës

Fali dashuri filizave luleve njerëzimit

Mos merr hak për padrejtësitë që t’i bënë

Fali se vetëm falja të lartëson mbi dhe

Ruaje nderin e familjes nderin e kombit

Mbi pllakë mbi varrin tim në dhe të huaj

Pranë emrit tim me shkronja shqipe

Ma vendosni shqiponjën dykrenore

Kur të çlirohet atdheu mi dërgoni eshtrat

Të mos më treten në dhe të huaj

Ato duar të buta e plotë rrudha u ngrinë

Një ngjyrë ari e përshkoi fytyrën e saj engjëllore

Flokët e thinjura mbi ballë si bora në vargmale

Sytë e saj shkëlqenin si dritë në fund të tunelit

Në mua u mboll dhembja e pikëllimi sa bjeshka

Lamtumirë tha…dhe iku në botën e përtejme

/www.QendraPress.com/